Το ικανό σου παιδί
Ο υπότιτλος του βιβλίου “Το ικανό σου παιδί” είναι “Προσεγγίζοντας νέες βασικές αξίες για την οικογένεια” και πραγματικά παρέχει ένα νέο πρίσμα μέσα από το οποίο μπορεί κανείς να δει το παιδί του και τη σχέση του με αυτό.
“Το ικανό σου παιδί” θίγει όλα τα ζητήματα που απασχολούν έναν γονέα: τις αξίες της οικογένειας και τη θέση του παιδιού σε αυτές, το συχνά ακανθώδες θέμα της συνεργασίας, την καίρια διάκριση μεταξύ αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης, τα ζητήματα εξουσίας και προσωπικής και κοινωνικής ευθύνης, τα όρια, τις ξεχωριστές προκλήσεις του να ζει κανείς με εφήβους και τη θέση των γονέων στην οικογένεια. Όπως θα δείτε από τις φωτογραφίες, είναι ένα από τα πιο υπογραμμισμένα μου βιβλία.
Ένα από τα αγαπημένα μου κεφάλαια του βιβλίου είναι η διάκριση μεταξύ αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης, οι οποίες, μολονότι συχνά εναλλάσσονται στον λόγο ως ταυτόσημες, διαφέρουν ριζικά. Αρκετοί γονείς αγαπάμε τα παιδιά μας, αλλά δυσκολευόμαστε να τα “δούμε” όπως πραγματικά χρειάζονται: μοιράζουμε επαίνους εκεί που δεν είναι απαραίτητοι, συμβουλές και προειδοποιήσεις που δίνουν το μήνυμα ότι δεν το εμπιστευόμαστε κι αναλαμβάνουμε για εκείνο τις δικές του ευθύνες. Η αίσθηση όμως αυτή μπορεί να πλήξει ανεπανόρθωτα την αυτοεκτίμηση ενός παιδιού, δημιουργώντας του ένα ισχυρότατο αίσθημα ανασφάλειας, που το ακολουθεί σε όλη του τη ζωή. Η αναπλαισίωση των όρων αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε βαθιά το παιδί μας και να του δώσουμε την προσοχή που έχει ανάγκη.
Τα παιδιά μεταξύ του να μη συνεργαστούν με τους γονείς και του να διατηρήσουν την ακεραιότητά τους, σπάνια επιλέγουν το δεύτερο. Αυτό όμως έρχεται με ένα μεγάλο κόστος για εκείνα και για εμάς: όταν δεν δίνεται χώρος να αναπτυχθεί η προσωπική ευθύνη του παιδιού, τότε θα πρέπει να την αναλάβει ο γονέας και να προσπαθεί να επιλύει διαρκώς τις νέες συγκρούσεις που θα ανακύπτουν.
Αντιθέτως από την κοινή πεποίθηση, όταν ένα παιδί κλαίει ή φωνάζει, συνεργάζεται (με αντίστροφο τρόπο), εκδηλώνοντας αυτά που χρειάζεται αντί να αποσύρεται, πλήττοντας την ακεραιότητά του. Δεν χρειάζεται “όρια” εκείνη τη στιγμή, αλλά κατανόηση και φροντιστική συμπεριφορά. Η σοβαρότητα και ο σεβασμός με τα οποία θα αντιμετωπίσουμε μία δύσκολη κατάσταση και μία περίπτωση “ανυπακοής” του παιδιού μας είναι εκείνα που θα καθορίσουν την έκβαση της κατάστασης και θα χτίσουν τη σχέση μας με αυτό.
Γραμμένο με απλό τρόπο και πολλά πολλά παραδείγματα από την πολύχρονη καριέρα του Jesper Juul ως οικογενειακού θεραπευτή, συνοψίζει με θαυμάσιο τρόπο την αλλαγή παραδείγματος που πραγματοποιείται σταδιακά στη γονεϊκότητα τις τελευταίες δεκαετίες, από την παραδοσιακή προσέγγιση προς την ενσυναισθητική ανατροφή. Ένα πολύτιμο ανάγνωσμα για κάθε γονέα, εκπαιδευτικό ή άτομο που ασχολείται με παιδιά.
Ενδεικτικά μπορείτε να το προμηθευτείτε από: public.gr
Εάν σας άρεσε αυτή η ανάρτηση, ακολουθήστε μας στα social media:
