Όταν σας παρουσίασα τα βιβλία Ο θυμός του Τόμι // Η Μίσα κάνει φίλους σας είχα αναφέρει πόσο πολύ αγαπώ τον Tom Percival. Λατρεύω τον τρόπο που χειρίζεται όχι μόνο τα κείμενά του, αλλά και τις υπέροχες εικόνες που δημιουργεί. Σήμερα, λοιπόν, θα σας δείξω δύο λίγο πιο παλιά του βιβλία “Τα φτερά του Νόρμαν” και “Η ανησυχία της Ρούμπι”. Ο Νόρμαν είναι ένα συνηθισμένο παιδί, όταν, ξαφνικά, φυτρώνουν στην πλάτη του… φτερά! Ο Νόρμαν τότε αποφασίζει ότι ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ δεν πρέπει να δει τα εκπληκτικά φτερά που διαθέτει κι αποφασίζει να κρυφτεί (κάπου εδώ ήρθε ο μικρός και μου είπε “Μη λες τι συνέβη σε όλο το βιβλίο”, οπότε θα πρέπει να διαβάσετε εσείς το υπόλοιπο!). Η Ρούμπι είναι ένα μικρό χαρούμενο κορίτσι, μέχρι τη στιγμή που παρατηρεί δίπλα της μια ανησυχία. Στην αρχή δεν έδωσε σημασία, αλλά, σταδιακά, αυτή όλο και μεγάλωνε. Και δεν το κουνούσε από δίπλα της! Τι λέτε να γίνει με την ανησυχία της Ρούμπι; Και ο Νόρμαν τι θα κάνει τελικά με τα θαυμάσια φτερά του;
Τα φτερά του Νόρμαν
Ο Νόρμαν ήταν ένα συνηθισμένο αγόρι, που έκανε τα πάντα όπως όλα τα υπόλοιπα παιδιά. Μέχρι που μία μέρα, εντελώς απροσδόκητα, φύτρωσαν στην πλάτη του φτερά! Ένα ζευγάρι μεγάλα, πανέμορφα φτερά. Εντάξει, μπορεί να μην το περίμενε, αλλά δεν έχασε την ευκαιρία να πετάξει στον ουρανό.
Πραγματικά ήταν μοναδική εμπειρία να πετάει πάνω από την πόλη του με τα καινούργια καταπληκτικά του φτερά. Όμως, κανείς δεν θα έπρεπε να τα δει. Ο Νόρμαν ήταν πάντα πολύ συνηθισμένος και δεν μπορούσε να ξεχωρίζει, ακόμη κι αν επρόκειτο για κάτι τόσο υπέροχο.
Το μεγάλο κίτρινο παλτό που επέλεξε για να τα καλύπτει, ώστε να κρύβει από τον κόσμο αυτό το ξεχωριστό του χαρακτηριστικό, δεν άργησε να γίνει φυλακή. Δεν μπορούσε να παίξει, να κάνει μπάνιο, να κοιμηθεί, να κολυμπήσει στην πισίνα. Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα από αυτά πια. Έπρεπε συνεχώς να κρύβεται από τους άλλους.
Οι γονείς του περίμεναν. Τον παρατηρούσαν και περίμεναν. Μέχρι που μια μέρα του είπαν ότι είχε έρθει η ώρα πια να πετάξει το παλτό από πάνω του και να δείξει σε όλο τον κόσμο το ποιος πραγματικά ήταν.
Μια ιστορία για όλους όσοι κάποτε νιώσαμε ότι χρειάζεται να κρύψουμε τα ξεχωριστά μας χαρακτηριστικά, με αποτέλεσμα να εγκλωβιστούμε σε μια εικόνα που δεν αντικατοπτρίζει τον πραγματικό μας εαυτό, και την ανακούφιση που νιώσαμε όταν κάποιος μα αποδέχθηκε όπως ήμασταν.
Η ανησυχία της Ρούμπι
Η Ρούμπι ήταν πολύ ευχαριστημένη από τον εαυτό της και τη ζωή της. Της άρεσε να περνάει όμορφα και να ανακαλύπτει ένα σωρό νέα πράγματα. Ήταν πραγματικά ένα πολύ περιπετειώδες κορίτσι.
Μέχρι που ανακάλυψε την Ανησυχία. Στην αρχή βέβαια ήταν μικρή, αλλά επίμονη. Δεν έφευγε από κοντά της. Και όλο και μεγάλωνε. Μέχρι που η Ρούμπι δεν μπορούσε άλλο να την αγνοεί.
Είχε φτάσει μάλιστα στο σημείο να την εμποδίζει να κάνει όλες τις αγαπημένες της δραστηριότητες. Η Ρούμπι πια φοβόταν ότι δεν θα κατάφερνε ποτέ ξανά να ήταν ευτυχισμένη. Και το πιο περίεργο από όλα; Κανείς άλλος δεν φαινόταν να την βλέπει, μόνο η ίδια.
Μια μέρα, Ρούμπι πρόσεξε ένα αγόρι που ήταν εξίσου λυπημένο. Ώστε, δεν ήταν ο μόνος άνθρωπος που ένιωθε ανησυχία; Και άρχισαν να μιλούν και σιγά-σιγά οι ανησυχίες τους συρρικνώθηκαν τόσο που εξαφανίστηκαν!
Φυσικά, η Ρούμπι ένιωσε ξανά ανησυχία. Αλλά πλέον είχε μάθει το μυστικό: αν μιλάς για την ανησυχία σου, αυτή δε μένει για πολύ δίπλα σου.
Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για βιβλία στην ιστοσελίδα του εκδοτικού οίκου: Τα φτερά του Νόρμαν // Η ανησυχία της Ρούμπι .
Εάν σας άρεσε αυτή η ανάρτηση, ακολουθήστε μας στα social media:
