Σήμερα θα σας μιλήσω για τη μικρή οικογενειακή μας παράδοση, που ξεκινήσαμε όταν γεννήθηκε ο μικρούλης μας, “το στολίδι της χρονιάς”.
Τα πρώτα Χριστούγεννα που θα γιορτάζει μια οικογένεια όταν αποκτά ένα μωρό είναι πάντα ιδιαίτερα. Έναν χρόνο νωρίτερα, στολίζαμε και σκεφτόμασταν πώς θα ήμασταν με ένα μωρό και, πριν το καταλάβουμε, τον είχαμε στην αγκαλιά μας!
Όταν έφτασε η εποχή να στολίσουμε για τα πρώτα του Χριστούγεννα, ήταν 3 μηνών περίπου. Κάναμε έκπληξη στον μπαμπά, που ήρθε και βρήκε το σπίτι στολισμένο. Μην τα ρωτάτε πώς, αγκαλιά στο mei tai τον είχα, για παρεούλα.
Κι έπειτα μου ήρθε η ιδέα: να αγοράζουμε κάθε χρόνο ένα νέο στολίδι, που θα είναι μόνο για τον σκιουράκο μας! Το πρώτο μας στολίδι ήταν αυτό της φωτογραφίας. Μία οικογένεια χιονάνθρωπων με το μικρό της παιδάκι.
Την επόμενη χρονιά, χωρίς ακόμη να καταλαβαίνει, επέλεξε πάλι έναν χιονάνθρωπο. Και κάπως έτσι έγινε παράδοσή μας να αναζητάμε κάθε χρόνο “το στολίδι της χρονιάς”, έναν μικρό (ή μεγάλο!) χιονάνθρωπο.
Φέτος πια, που έχει κλείσει τα 4, ήταν εντελώς συνειδητοποιημένος στην αποστολή του. Επέλεξε για πρώτη φορά ένα σετ με έξι μικρούς ξύλινους χιονάνθρωπους. Οι μισοί μπήκαν στο μεγάλο δέντρο και οι υπόλοιποι στο μικρό, που έχει στο δωμάτιό του.
Τα ματάκια του έλαμπαν όταν αναζητούσε το καλύτερο σημείο για να στολίσει τα παλιότερα “στολίδια της χρονιάς”. Γιατί, δεν σας το είπα, αλλά αποφάσισε ότι πάνω στα δέντρα θα είναι μόνο τα φετινά στολίδια, οπότε τα υπόλοιπα βρήκαν τη θέση τους στα πόμολα των βιβλιοθηκών.
Και καθώς τον παρακολουθούσα, τον σκέφτηκα να κάνει δική του οικογένεια και να θέλει να τα πάρει μαζί του, και το δέντρο μας άδειο. Και ναι, συγκινήθηκα πολύ. Κι ας είναι μόλις τεσσάρων. Το παθαίνετε κι εσείς;
Καλά Χριστούγεννα.
Εάν σας άρεσε αυτή η ανάρτηση, ακολουθήστε μας στα social media:
